Voor velen zijn straffen essentieel onderdeel van het BDSM spel, en het is ook iets waar ik gebruik van maak in mijn spel. Maar de ene straf is de andere niet en wat voor de een opwindend kan zijn, kan voor een ander een erge straf zijn. In dit stukje zal ik aangeven dat er twee typen straffen zijn en voorbeelden geven van straffen die ik in mijn spel hanteer.
Straffen als deel van het spel
Voor sommigen werkt het idee van gestraft worden heel erotiserend. Je kunt zo’n strafsituatie dan nabootsen, bijvoorbeeld in een roleplay. De straf is dan niet bedoeld om het gedrag van de onderdanige aan te passen, maar juist om de onderdanige te laten genieten. Een prettige straf dus. Uiteraard kunnen daarbinnen grenzen worden opgezocht, juist het ongemakkelijke van een straf kan bijdragen aan de prettige beleving. Een fysieke straf kan door iemand die daar erg van geniet juist als beloning voelen, een ander zou dit wel als straf beleven.
Straffen omdat er regels worden overtreden
In een ander stuk heb ik al geschreven over regels binnen een BDSM verhouding. Om de regels effectief af te dwingen en de onderdanige te laten groeien in zijn of haar rol zijn er effectieve straffen nodig. Deze straffen zijn juist niet prettig, ze hebben tot doel de onderdanige van gedrag te laten veranderen. De onderdanige moet iets leren. Ze worden gegeven in het belang van de onderdanige. Meestal heeft de Dominant genoeg straffen om uit te kiezen die hem zelf goed liggen.
Het is belangrijk dat deze straffen in verhouding staan met de overtreden regel en dat ze consequent worden toegepast. Ook moeten de straffen niet sterk uiteenlopen in zwaarte voor soortgelijke overtredingen. Sommige Dominanten maken daarvoor gebruik van een straffenlijst. Hierop worden tien verschillende strafniveaus bepaald en daaraan wordt per niveau een of meerdere straffen gekoppeld. Zo kan de Dominant voor elke overtreding een daarbij passende straf kiezen.
Voorbeelden van straffen
Het kiezen van een effectieve straf is heel erg afhankelijk van de voorkeuren van je onderdanige. Zo is een fysieke straf niet zo effectief voor een onderdanige die erg van pijn geniet. Dit kan anders zijn als de straf zonder opwarming en kort en heftig (met een sterke pijnprikkel) wordt toegepast. Een greep uit de straffen die ik afhankelijk van de sub toepas zijn: geblinddoekt en vastgebonden alleen laten, in een kooi of kleine kast stoppen, op de tenen met handen omhoog tegen de muur blijven staan, een harde klap in het gezicht geven, of met stokjes slaan op pijnlijke plekken. Er zijn nog veel meer straffen denkbaar. Daarnaast kan het ook zeker een straf zijn iets juist niet te doen, bijvoorbeeld de onderdanige niet toestaan om contact op te nemen of verbieden iets te doen dat hij of zij leuk vindt.
No-go’s met straffen
Het doel van straffen is de onderdanige te laten groeien, of te laten genieten, niet om de onderdanige af te breken. Straffen moeten dus nooit te ver gaan, de onderdanige moet zich veilig voelen om ook tijdens de straf het safeword te gebruiken en de straf later af te maken. Uiteraard mogen de straffen nooit over de harde limieten van de onderdanige gaan. Ook is het belangrijk de straf duidelijk aan te kondigen, zodat de onderdanige weet waarvoor hij of zij gestraft wordt.